مسابقات هیجان انگیز موتور سواری در جهان از ابتدا تا الان

مسابقات موتور سواری یکی از ورزش‌های جذابیه که هیجان بسیار بالایی داره، نه فقط برای تماشاگر بلکه برای خود موتوسوار هم جذابیت داره.

 

البته هیجانی که برا خود موتور سوار داره خیلی بیشتر از هیجانِ تماشاگره. چرا؟ چون که باید تو صدم ثانیه بتونه خودش و موتور رو کنترل کنه.

 

از اون گذشته باید با چالش‌های زیادی هم روبرو بشه. فرقی هم نداره مسابقه تو جاده باشه یا مسابقات آفرودی، هر کدوم که باشه چالش خودش رو داره.

 

اما بریم ببینیم این مسابقات از کجا شروع شد…

 

 

تاریخچه مسابقات موتور سواری

فدراسیون بین‌المللی مسابقات موتور سواری در سال ۱۹۰۴ میلادی در شهر پاریس فرانسه تاسیس شد.

 

پیشگام ورزش موتور سواری هم مثل فوتبال، انگلیسی‌ها بودن. اونا یک سال قبل از تاسیس فدراسیون، مجموعه ACU رو تشکیل دادن.

 

این مجموعه یه هیئتی بود برای تشکیل و رونق ورزش موتور سواری که البته عضو اصلی و یکی از مؤسسین فدراسیون هم بودن.

 

دو سال بعد از تاسیس، فدراسیون منحل شد، ولی دوباره در سال ۱۹۱۲ متولد شد، اما!! اینبار دفتر مرکزی تو انگلیس بود.

 

البته یه جورایی شاید اینم یه حیله بوده. خود انگلیس عضو اصلی بود به خاطر همین می‌شه گفت که این قضیه یه کوچولو بودار بود.

 

الکی نیست که بهش میگن روباه پیر!!!

 

شروع مسابقات موتور سواری

بعد از تاسیس دوباره فدراسیون در انگلیس، یک سال بعد، اولین رویداد بین‌المللی موتور سواری برگزار شد.

 

این رویداد شروعی بود در ورزش موتور سواری. فدراسیون موتور سواری در وهله اول اسمش فدراسیون بین‌المللی باشگاه‌های موتور سواری بود.

 

ولی در سال ۱۹۴۹ اسمش تغییر کرد و شد همینی که الانم هست، یعنی فدراسیون بین‌المللی موتور سواری (FIM).

 

در همون سالی که تغییر نام داد، اولین مسابقه‌ی جاده‌ای، معروف به جایزه بزرگ جهانی، برگزار شد و از همون سال دیگه مسابقات جاده‌ای اسم و رسم پیدا کرد.

 

جهانی شدن مسابقات موتور سواری

مسابقات موتور سواری موقعی جهش بیشتری گرفت که دفتر مرکزی فدراسیون تغییر مکان داد و در سال ۱۹۹۴ از انگلیس رفت به شهر میس سوئیس.

 

البته مقدمه‌ی این تغییر مکان از قبل برنامه ریزی شده بود و از سال ۱۹۵۹ مسابقات جایزه‌ بزرگ در شهر ژنو سوئیس برگزار می‌شد.

 

ایده‌ی طراحی دفتر مرکزی که در سوئیس بود، از تایر گرفته شد و ساختمون فدراسیون به شکل یه تایر ساخته شد.

 

مسابقات موتور سواری انقدر جذاب و هیجانی بود، که تاثیر خودش رو روی بازی‌های المپیکی هم گذاشت.

 

FIM در سال ۲۰۰۰ از طرف کمیته‌ی بین‌المللی المپیک به رسمیت شناخته شد و در همون سال، در بازی‌های المپیک تابستانی سیدنی استرالیا، در اولین دوره‌ی حضورش در مسابقات المپیک شرکت کرد.

 

 

انواع مسابقات موتور سواری در جهان

بعد از شکل‌گیری مسابقات موتور سواری، آروم آروم به انواع مسابقات و سبک‌شون اضافه شد و امروزه هم این مسابقات در جریانه.

 

مسابقات موتور سواری در کل ۴ دسته اصلی داره و بقیه سَبک‌ها زیرمجموعه اونا قرار می‌گیرن.

 

دسته بندی اصلی می‌شه، مسابقات جاده‌ای، مسابقات آفرود در مسیر مشخص و دوره‌ی مشخص، آفرود در مسیر آزاد و مسابقات داخل پیست.

 

بقیه مسابقات مثل تپه نوردی، درگ و … می‌شن زیرمجموعه دسته‌های اصلی. حالا بریم برای بررسی و معرفی تموم این مسابقات…

 

مسابقات جاده‌ای

همون طوری که از اسم‌شون پیداست، این مسابقات روی جاده‌ی آسفالت برگزار می‌شه.

 

مسابقات موتور سواری جاده‌ای دوتا مدل داره، یکی مسابقاتی که تو پیست برگزار می‌شه و یکی هم مسابقاتی که خارج از پیسته و تو جاده‌های عمومی و تو یه مسیر مشخص برگزار می‌شه.

 

اما مسابقات زیر مجموعه‌ی جاده‌ای…

 

 

مسابقات جاده‌ای سنتی

این مسابقات یکی از قدیمی‌ترین مسابقاتیه که برگزار می‌شه. تو این مسابقات، موتور سوارها در جاده‌های عمومی مسابقه می‌دن و با امتیازهایی که کسب می‌کنن، قهرمان دوره مشخص می‌شه.

 

مسابقات جزیره‌ی من TT، نورث وست 200 (شمال غربی) و جایزه بزرگ اولستر برجسته‌ترین مسابقات جاده‌ای سنتی به حساب می‌آن و کشور ایرلند هم بیشترین جاده‌ رو برای این مسابقات داره.

 

البته کشورهای دیگه هم هستن که این مسابقات توشون برگزار می‌شه. کشورهایی مثل: هلند، فنلاند، اسپانیا، بلژیک، آلمان، جمهوری چک و… .

 

مسابقات جاده‌ای جایزه بزرگ

مسابقات جایزه بزرگ خودش به سه‌تا دسته تقسیم میشه. Moto3، Moto2 و MotoGP که بین این سه‌تا هم موتوجی‌پی برجسته‌تر و بزرگ‌تر از بقیه‌شونه.

 

برگزار کننده‌ی این مسابقات، کمپانی Dorna Sports بود که در سال ۱۹۸۸ تاسیس شد و در سال ۱۹۹۱ در کنار برگزاری مسابقات، حقوق تجاری و پخش زنده مسابقات رو هم گرفت.

 

Moto3: سال ۲۰۱۲ میلادی، این سبک از مسابقات به دنیا معرفی شد.

 

تو این مسابقات، موتورهایی که مجازن مسابقه بدن، موتورهای ۲۵۰ سی سی، تک سیلندر و چهار زمانه‌ست.

 

البته فقط به موتور محدود نمی‌شه و موتور سوارایی که تازه وارد شدن باید حداکثر ۲۵ سالشون باشه و تمام مسابقه دهنده‌ها هم باید حداکثر ۲۸ سالشون باشه.

 

 

Moto2 :Dorna Sports در سال ۲۰۱۰ این کلاس رو معرفی کرد. موتورهایی که در این مسابقات مجازن شرکت کنن باید ۶۰۰ سی سی و چهار زمانه باشن.

 

در حال حاضر هم موتورها باید بر اساس موتور Triumph Street Triple RS 765 ساخته بشن.

 

MotoGP: و اما موتوجی‌پی. موتوجی‌پی اصطلاحیه که برای بالاترین سطح مسابقات GP به کار می‌ره.

 

موتورهای مجازی که در این مسابقات شرکت می‌کنن، از سالی که مسابقات شروع شد، تغییراتی داشتن.

 

در سال ۲۰۰۲ موتورهای چهار زمانه ۹۰۰ سی سی در کنار موتورهای ۵۰۰ سی سی دو زمانه مسابقه می‌دادن و یک سال بعد موتورهای ۵۰۰ سی سی کلا کنار گذاشته شدن و سال ۲۰۱۲ موتورهای ۱۰۰۰ سی سی چهار زمانه مجوز ورود به مسابقات رو گرفتن.

 

مسابقات سوپر بایک

مسابقات سوپر بایک، دسته‌ای از مسابقات جاده‌ایه که توسط شرکت‌ها تولید می‌شن.

 

اما این قضیه تولید شرکت‌ها باشه یعنی چی؟ موتورهای این دسته باید ظاهرشون شبیه موتورهای عمومی باشه و تفاوت اصلیشون با موتورهای جایزه بزرگ هم تو همین ظاهرشونه.

 

 

طراحی ظاهری اون موتورها فقط مخصوص مسابقاته ولی سوپربایک‌ها این طوری نیستن و باید شبیه همین موتورهای کلاس ریس باشن.

 

موتورهای این دسته یا باید چهار زمانه، دو سیلندر و بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ سی سی باشه، یا باید چهار زمانه، چهار سیلندر و بین ۷۵۰ تا ۱۰۰۰ سی سی باشن.

 

مسابقات سوپر اسپورت

یکی دیگه از مسابقات جاده‌ای، مسابقات سوپر اسپورته.

 

قوانینی که برای این مسابقات در نظر گرفته شده نسبت به قوانین سوپر بایک، خیلی سخت‌تره و باید تموم استانداردها رو موتورسوارها رعایت کنن.

 

موتورهای این مسابقات یا باید چهار زمانه، چهار سیلندر با حجم بین ۲۵۰ تا ۶۰۰ سی سی باشن، یا باید چهار زمانه، دو سیلندر با حجم بین ۶۰۰ تا ۷۵۰ سی سی باشن.

 

 

مسابقات موتور سواری استقامت

این سبک از مسابقات با تمام مسابقات جاده‌ای فرق داره.

 

در اصل تموم مسابقات با کسب امتیاز محاسبه می‌شن، ولی مسابقات استقامت برای آزمایش تجهیزات و استقامت موتور سوارها برگزار می‌شه.

 

تیم‌هایی که در این مسابقات شرکت می‌کنن، باید با چندتا موتور سوار مسافت زیادی رو طی کنن و در طول مسابقات تیم‌ها می‌تونن راننده‌هاشون رو در حین مسابقه عوض کنن.

 

 

موتور سوارها باید در این مسابقات مسافتی رو در مدت زمانی که از قبل تعیین شده طی کنن و برای این رقابت باید موتورهاشون استقامت بالایی داشته باشه تا در طول مسیر موتور دچار مشکل نشه.

 

مسابقات سایدکار (موتورهای جانبی)

آخرین دسته از مسابقات جاده‌ای، مسابقات سایدکار یا موتورهای جانبیه.

 

مسابقات سایدکار یکی از مسابقاتی هستش که کلا سبک و سیاقش فرق داره. این موتورها دو نفره‌ست و حتما هم نمونه‌هاش رو دیدین. موتورهایی که یه کابین اضافه دارن برای نشستن نفر دیگه.

 

 

حالا همین سبک موتور تو مسابقات هم هست با این تفاوت که نفر دوم باید به نفر اول تو پیچ‌ها کمک کنه.

 

اون باید با خم شدن به این‌طرف و اون‌طرف به راننده کمک کنه تا تعادل موتور ثابت نگهداشته بشه. مسابقات سایدکار آخرین دسته از مسابقات جاده‌ایه. حال بریم سراغ دسته‌ی مسابقات آفرود…

 

مسابقات موتو کراس

مسابقات موتوکراس، به اون دسته از مسابقاتی می‌گن که روی جاده‌هایی به غیر از آسفالت برگزار می‌شه و طی مسافت مسابقه، موتور سوارها باید ارتفاعات مصنوعی و طبیعی رو بگذرونن.

 

این موتورها فناوری پیشرفته‌ای تو سیستم تعلیقشون دارن تا بتونن ارتفاعات و ناهمواری‌ها رو راحت طی کنن.

 

 

یکی دیگه از تفاوت‌های بین مسابقات جاده‌ای و موتوکراس، در نقطه شروع مسابقه‌ست.

 

در این مسابقات موتور سوارها دسته جمعی و کنار همدیگه مسابقه رو شروع میکنن و این در حالی هستش که تو مسابقات جاده‌ای، افراد با احتساب امتیازهایی که کسب کردن، باید رو خط خودشون مسابقه رو شروع کنن.

 

مسابقات کراس چندتا دسته داره که براساس حجم موتور، توانایی، سن موتورسوار و … دسته بندی می‌شن.

 

سوپر کراس

خب، بریم سراغ یکی از دسته‌های موتوکراس، یعنی سوپرکراس که اگه بخوام خودمونی بگم، همون موتور پرشیه.

 

این دسته از موتورها از لحاظ فنی و انعطاف پذیری و به خاطر پرش‌های زیادی که انجام می‌دن،‌ از موتورهای کلاس موتوکراس پیشرفته‌ترن.

 

در آمریکای شمالی این سبک از مسابقات خیلی پرطرفداره و قشنگ به اندازه‌ی یه استادیوم ۱۰۰ هزار نفره، تماشاگر داره. ولی در اروپا موتوکراس محبوبیت بیشتری داره.

 

 

مسابقات سوپر موتو

بریم سراغ آخرین دسته از موتوکراس. سوپرموتو یه سبک از مسابقات کراسه که موتورهاش یه چیزی بین موتورهای جاده‌ای و کراسه.

 

موتورهای سوپرموتو معمولا همون موتورهای کراسن با این تفاوت که لاستیک‌هاشون از نوع موتورهای جاده‌ای ساخته می‌شه.

 

نه فقط خود موتور، بلکه پیست‌شون هم فرق داره و ترکیبی از آسفالت و خاکه که رانندگی تو جاده‌ی آسفالتش مهارت بالایی می‌خواد.

 

مسابقات موتور سواری آفرود

مسابقات آفرود یا اندرو، سبکی از ورزش موتور سواریه که بیشتر استقامت و تعادل موتور سوارها رو محک می‌زنه.

 

حتما شما هم مسابقاتی که در جنگل یا کوهستان‌ها برگزار می‌شه رو دیدین.

 

تو این مسابقات که معمولا ۳ تا ۴ ساعت طول می‌کشه، موتور سوارها با مهارت، دانش و تسلطی که دارن، باید طبق زمانی که مشخص شده به خط پایان برسن.

 

 

بزرگ‌ترین مسابقه در این سبک، مسابقات بین‌المللی شیش روزه اندرو هستش که در محدوده جغرافیایی وسیع و پراکنده‌ای برگزار می‌شن.

 

مسابقات اندرو سخت

مسابقات اندرو سخت یکی از زیرمجموعه‌های اندرو هستش و همون طور که از اسمش مشخصه،‌ قوانین مسابقاتش هم سخت‌تر از اونه.

 

تو این مسابقات، موتور سوارها مسیرهای بزرگ‌تر، طولانی‌تر و سخت‌تری رو طی می‌کنن. یه جورایی می‌شه گفت حداکثرترین حالت اندرو، می‌شه این کلاس از مسابقات جهانی موتور سیکلت.

 

 

مسابقات اندرو قدیمی

نوع دیگه‌ای از سبک مسابقات اندرو، اندرو قدیمیه.

 

وقتی مسابقات آفرود یا اندرو رو با تورهای موتور سواری ترکیب کنیم، تبدیل می‌شن به مسابقات اندرو قدیمی که تو اون، مسابقه دهنده‌ها در چالش‌ها و نوستالژی‌های مربوط به موتورهای قدیمی، محک زده می‌شن.

 

 

این سبک از مسابقات هم یه‌سری قوانینی داره که خیلی هم جالبه.

 

موتورهایی که در اندرو قدیمی می‌تونن شرکت کنن، باید دو زمانه، هوا خنک و سیستم ترمزشون هم درام یا همون کاسه‌ای باشه.

 

این قوانین موتور سوارها رو مجبور می‌کنه تا بیشتر از مهارت و تکنیک‌هاشون استفاده کنن. اما یکی از جالب‌ترین مسابقات موتورسواری…

 

مسابقات خرگوش تقلا

کاملا از اسم مسابقه مشخصه که جریان چیه. تو این مسابقات، موتور سوارها باید در جنگل یا زمین‌های طبیعی ناهموار چند دور بزنن.

 

برنده‌ی مسابقه کسیه که بتونه در دورهایی که میزنه، بالاترین سرعت خودش رو حفظ کنه. حالا این خرگوشش کجاست؟

 

 

تو فلوریدا، شروع مسابقه با یه سکانس از خرگوش شروع می‌شه و ادامه‌ش رو موتوسوارها می‌رن و فقط باید تو اون مسیر ناهموار با حداکثر سرعت‌شون برن. اینم از خرگوش تقلا. بریم سراغ رالی داکار…

 

مسابقات رالی بین المللی

یکی از بزرگترین رویدادهایی که در تاریخ مسابقات موتور سواری برگزار می‌شه، رالی بین‌المللیه.

 

موتورهایی که در این مسابقات شرکت می‌کنن، نسبت به بقیه موتورهای اندرو سایز بزرگ‌تری دارن. حتما رالی داکار رو شنیدین و حتی دیدین.

 

این مسابقات در طی چند روز برگزار می‌شه و مسابقه دهنده‌ها باید صدها مایل در مسیرهای غیر‌آسفالتی طی کنن.

 

 

معروف‌ترین مسابقه این دسته، رالی داکاره که قبلا موتور سوارها باید از غرب اروپا یه مسیر صحرایی رو طی می‌کردن تا به داکار در سنگال برسن که حدود دو هفته هم طول می‌کشید.

 

از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹ مسابقات رالی داکار در آمریکای جنوبی برگزار می‌شد و از سال ۲۰۲۰ به بعد در صحرای عربستان برگزار می‌شه.

 

مسابقات موتور سواری داخل پیست

چهارمین دسته اصلی از مسابقات موتورسواری، مسابقات داخل پیسته.

 

در این مسابقات شرکت کننده‌ها حول یه محور بیضی شکل با حریفاشون مسابقه میدن.

 

مسابقات داخل پیست خودش چندتا دسته داره و هر کدومش روی یه پیست مخصوص برگزار می‌شه که اونم بستگی داره به کلاس مسابقه. اما مسابقات داخل پیست چه جوریه؟

 

بریم برای شناختن مسابقات داخل پیست…

 

 

مسابقات مسیر کوتاه

یکی از مسابقات موتور سواری داخل پیست، مسابقات مسیر کوتاهه و دو حالت داره که یا تو پیست سرپویشده برگزار می‌شه یا تو پیست فضای باز.

 

سطح مسابقات که داخل پیست سرپوشیده برگزار می‌شه، از جنس بتنه که با موادی که روش میریزن، باعث می‌شه تا کشش لاستیک موتورسیکلت بیشتر بشه.

 

 

یه سبک دیگه از مسابقات مسیر کوتاه هست که روی خاک و در فضای باز برگزار می‌شه.

 

این مسابقات در ایالت متحده آمریکا برگزار می‌شه و موتور سوارها باید حول یه محور بیضی شکل مسابقه بدن.

 

مسیری که موتور سوارها باید طی کنن حدود نیم مایل تا یک مایله و هر موتور سوار هم باید تو مسابقه حداقل یه گردش به راست و یه پرش داشته باشه.

 

مسابقات مسیر کوتاه رو مسابقات TT هم می‌گن که می‌شه همون جزیره من.

 

مسابقات موتور سواری جاده‌ سرعت

مسابقات جاده‌ سرعت هم مثل مسابقات TT تو یه مسیر بیضی شکل برگزار می‌شه.

 

سطح مسیر این مسابقات از جنس خاکه و مسابقه دهنده‌ها باید با یه دنده و بدون ترمز گرفتن مسابقه بدن.

 

موتور سوارها تو این مسابقه باید کنترل کردن خود موتور، اون رو تو شرایط جاده قرار بدن.

 

مثلا برای کم کردن سرعت‌شون باید چرخ عقب رو به این طرف و اون طرف بچرخونن تا موتور سرعتش کم بشه. یه جورایی فقط باید برن بدون ترمز گرفتن! جالبه…

 

 

مسابقات موتور سواری علفزار

Grasstrack یه مسابقه موتور سواری سریع‌السیره که تو فضای باز برگزار می‌شه و معنیش هم می‌شه علفزار.

 

حالا چرا بهشن می‌گن علفزار؟ اغلب این مسابقات روی سطح چمن برگزار می‌شه و برای همینه که بهش می‌گن مسابقات علفزار.

 

البته روی سطح‌های دیگه‌ام مثل جاده‌ خاکی هم برگزار می‌شه.

 

این سبک از مسابقات هم مثل مسابقات جاده‌ سرعت بدون ترمزه ولی به جای یه دنده از دوتا دنده می‌شه تو این مسابقات استفاده کرد.

 

ولی در کل تو مسابقات علفزار هم باید فقط رفت.

 

 

مسابقات سرعت روی یخ

اما یه نوع دیگه از مسابقات هست که روی پیست یخی برگزار می‌شه و بهش می‌گن Ice Speedway.

 

تو این مسابقات موتور سوارها مسیر بیضی شکلی رو به طول ۲۶۰ تا ۴۲۵ متر، در خلاف جهت عقربه‌های ساعت طی می‌کنن.

 

مسابقات Ice Speedway مثل مسابقات Speedway یا همون جاده‌ای سرعت برگزار می‌شه، با این تفاوت که سطح این مسابقات روی یخ هست.

 

تو این مسابقات به خاطر وجود یخ و کششی که موتور باید روی سطح داشته باشه، از تایرهای فلزی استفاده می‌شه که یا میخ دارن یا پیچ.

 

 

مسابقات داخل پیست تخته

یه نوع دیگه از مسابقات موتور سواری بود به نام مسابقات پیست تخته. حالا چرا بود؟

 

این مسابقات بین دهه‌های دوم و سوم قرن بیستم میلادی تو ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شد.

 

موتور سوارها باید تو یه مسیر بیضی شکل که سطحش از تخته‌های چوبی درست شده بود، مسابقه می‌دادن.

 

مسابقه‌ی پیست تخته از اوایل دهه‌ی ۳۰ کمتر برگزار شد و کلا هم منسوخ شد.

 

 

مسابقات اتومبیل رانی

دیدین مثلا رو یه موتور زدن ۲۵۰ سی سی ولی در اصل ۲۴۸ سی سیه؟

 

داستان این مسابقات هم از این قراره. اسمش اتومبیل رانیه ولی در اصل مسابقات موتور سواریه.

 

این مدل از مسابقات نسخه ژاپنی‌هاست.

 

مسابقات Auto Race ترکیبی از مسابقه بین موتور سوارها و شرط بندی تماشاگرا بود.

 

در اصل این مسابقات که در پیست بیضی شکل و آسفالت برگزار می‌شد، برای قمار و شرط بندی ساخته شد.

 

اما از سال ۱۹۹۰ که فدراسیون بین‌المللی موتورسواری این مسابقات رو زیر پوشش خودش قرار داد، در ایالات آمریکا مسابقات بدون شرط بندی و قمار برگزار می‌شه.

 

 

دسته‌های دیگر مسابقات موتور سواری در جهان

تا به اینجا مسابقاتی که زیر مجموعه چهارتا دسته بندی اصلی بود رو معرفی کردیم.

 

ولی یه چندتا مسابقات دیگه هم هست که تو اون دسته بندی وارد نمی‌شدن.

 

مسابقه درگ (دوی سرعت): مسابقات درگ یا دوی سرعت، مسابقه‌ایه که تو اون موتور سوارها در خط شروع صف می‌کشن و به محض شروع مسابقه، هر کدوم یه مسیر مستقیم به طول یه چهارم مایل رو با شتاب زیاد طی می‌کنن.

 

در نهایت حداکثر سرعت و زمانی که مسیر رو طی می‌کنن ثبت می‌شه.

 

دوی سرعت انگلستان: تفاوت اصلی دوی سرعت انگلیسی و درگ در رقابت موتور سوارهاست. در درگ موتورسوارها باید با همدیگه رقابت کنن، ولی در دوی انگلیسی موتور سوارها باید با زمان رقابت کنن.

 

مسابقات موتور سواری تپه نوردی: در مسابقات تپه نوردی، مسابقه دهنده باید با سرعت و شتاب مسیر تپه رو بالا بره تا زمان رسیدنش به نقطه‌ی پایان ثبت بشه.

 

مسابقات سرعت زمین (Landspeed): در این مسابقه موتور سوار باید رکورد سریع‌ترین زمانی که با یه مدل از موتور سیکلت به ثبت رسیده رو بزنه.

 

مسابقات قدیمی: مسابقات قدیمی بین موتورهای کلاسیک قدیمی برگزار می‌شه. موتورهایی که دیگه تولید نمی‌شن.

 

مسابقات سوپر هولیگان: مسابقه‌ی هولیگان از مسابقات تخته نشأت می‌گیره. تو این مسابقات، مردم عادی می‌تونن با موتورهای شخصی‌شون با همدیگه رقابت کنن.

 

یه جورایی این مسابقات حکم سرگرمی رو داشت. در نهایت هم از سال ۲۰۱۷ به رسمیت شناخته شد.

 

حرف آخر

در این مقاله با تاریخچه‌ مسابقات موتور سواری آشنا شدیم و تموم مسابقاتی که از همون اول برگزار می‌شدن رو بررسی کردیم.

 

مسابقات موتور سواری یا ورزش موتور سواری، یکی از جذاب‌ترین و پر هیجان‌ترین ورزش‌هاست.

 

چالش‌های زیاد، ریسک پذیری بالا و بعضی وقت‌ها هم متاسفانه حادثه و… داره. دعا می‌کنیم که برا هیچ ورزشکاری از هر کشور یا نژادی، هیچ حادثه‌ای رخ نده.

 

اگه سوال یا نظری در این خصوص دارین، در قسمت کامنت‌ها با ما درمیون بزارین 😊